“Hiçbir Şey Yapma” Hareketi

Maddeci kültürümüzün saldırganca yayılma devrinin sonu geldi ve birleşmeye, kavuşmaya dayalı yeni bir “hiçbir şey yapma” çağı başlamakta. İnsan, karmakarışıklık ve boş çabaların çılgınlığı içinde koşturur dururken daha da zayıf ve güçsüz düşmemek için, yeni bir yaşam şekli ile doğayla birlik düşüncesini temel alan ruhsal bir kültür oluşturmakta acele etmeli.

İnsanın doğaya geri dönüp bir ağacın ya da bir ot parçasının özünü anlamaya çalışırken, insanlığın biriktirdiği bilgiye hiç ihtiyacı olmayacak. Planlar, tasarımlar ve çaba olmaksızın doğayla âhenk içinde yaşamak yetecektir. İnsan zekâsının yarattığı sahte doğa imgesinden kurtulmanın yegâne yolu bağımsızlaşmak ve kusursuz doğal âleme dönmeyi içtenlikle dilemektir. Hayır, gereken niyaz ve yakarma dahi değil, endişe ve arzulardan uzak olarak toprağı ekip biçmek yeterli.

Eylemsizlik üzerine kurulu insanlığı ve toplumu oluşturabilmesi için, insanın, geçmişte tüm yaptıklarını gözden geçirmesi, içinde yaşadığı topluma ve kendine nüfuz etmiş yanlış görüş ve kavramlardan birer birer kurtulması gerekir. “Hiçbir şey yapma” hareketi tümüyle budur.

Doğal tarım bu hareketin bir kolu olarak görülebilir. İnsan bilgisi ve çabası sınır tanımadan genişleyip büyüyerek daha karmaşık ve zararlı hâle geliyor. Bu genişlemeyi sona erdirip bilgi ve çabalarımızı azaltmaya, basitleştirmeye ve bütünleştirmeye ihtiyacımız var. Doğa kurallarına uygun olan budur. Doğal tarım, tarım tekniklerinde yapılacak bir devrimden çok daha fazlasıdır. Bir ruhsal hareketin, insanın yaşam şeklini değiştiren bir devrimin pratikteki temelidir.

– Doğal Tarımın Yolu, Masanobu Fukuoka